Suriname, een land vol verrassingen...

Een nieuwe week, een nieuw blogbericht! Ik mag dan wel zo verbrand zijn als een kreeft, aan de warmte ben ik nu toch wel stilaan gewend geworden. Insmeren met factor 50 bewijst hier blijkbaar ook zijn nut niet meer. Ook mijn strooien dakje mocht eraan geloven. Een plaatselijke barbier heeft mijn lange haren gekapt. Naast alle andere dagen van de week is het hier op zondag ook een rustdag. Samen met enkele andere studenten uit Antwerpen hebben we een boottochtje gemaakt op de Suriname rivier. Plots staken enkele wilde dolfijntjes de kop op. Ze waren duidelijk blij met onze komst want ze voerden een adembenemend showtje voor ons op. De verschroeiende hitte op mijn nekvel schreeuwde naar verfrissing. In de namiddag namen we dan ook met z’n allen een plonsje in het zwembad. Niet veel later nam ik ook een plonsje in mijn bed want de volgende dag rinkelde mijn wekker rond 5u15. Ik maakte nog vlug mijn boekentas en sprong samen met Lisa en Famke op de fiets richting het centrum om daar onze schoolbus te nemen. We waren nog geen 10 minuten weg en voelden al de eerste regendruppels op onze voorhoofden. Vijf minuten laten waren we doorweekt. Bakken water vielen uit de hemel. Gelukkig droogt alles hier vrij snel terug op… Wanneer het hier regent, staan de straten blank. Omdat het zodanig veel regent in een korte periode, kunnen de afvoerputjes de hoeveelheid water niet meer aan. Fietsen wordt dan pas écht gevaarlijk want je weet niet precies waar je rijdt. Voorlopig enkel nog maar een lekke band gehad! Dit even terzijde… Toen we uiteindelijk toch de school bereikten, begroette mevrouw Dongen ons hartelijk. Zij is het schoolhoofd van de acht klasjes die de schoolt telt. Af en toe waait er een fris windje door het klaslokaal omdat ze hier geen ramen hebben. Tijdens mijn eerste weken op school zal het belangrijk zijn om de lessen goed te observeren omdat ik nog nooit eerder in het lager onderwijs heb gestaan. We zullen zien hoe het evolueert! Vandaag was het precies 34 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland. Dit werd uiteraard uitbundig gevierd met leuke muziek en vuurwerk! Deze feestdag heb ik alvast gevierd met een fris Parbo biertje! Schol!

De eerste dagen in tropische hitte

Hoi Hoi!

Het is ongelooflijk hoe rap het allemaal gegaan is! Op dinsdag 18 februari vertrokken we met z'n drieën naar Schiphol. Van daaruit namen we het vliegtuig naar Paramaribo. Ik heb me niet verveeld tijdens de vlucht. We kregen constant eten, ijsjes en drankjes aangeboden :). Daarnaast konden we ook genieten van de meest recentste films en muziek! Slapen was dus zelf niet eens mogelijk. Na 7800 kilometer zijn we uiteindelijk geland op één van de vliegvelden van Paramaribo. Ongeveer rond 19 uur raakten de banden het vliegveld. Mijn adem stokte toen ik uit het vliegtuig stapte. Het was nog steeds 26 graden en de vochtigheid die in de lucht hing was enorm plakkerig op het Belgenhuidje. We werden opgewacht door Slijngard Raggie. Een Surinamer die hier de studenten begeleidt. Na het inladen van de valiezen voerde hij ons samen met zijn nicht naar onze eindbestemming: de Londenstraat. Voor we daar arriveerden maakten nog een korte tussenstop in een grootwarenhuis langs de weg om wat water te kopen. Eens aangekomen in de londenstraat, stond onze huisbazin in het deurgat om ons te begroeten. Zoals alle Surinamers was ze zeer open en vriendelijk. We verblijven in een veilige buurt. ‘s Nachts rijden er constant zogenaamde ‘bewakingsmannetjes’ rond op bromfietsen om het district in de gaten te houden. Na een korte rondleiding konden we ons installeren. Gelukkig hadden we een klamboe mee om ons zo te beschermen tegen de gevreesde tropische muggen. Al snel kreeg ik mijn klopje... Rond een uur of 6 werd ik wakker door allerlei speciale vogelgeluidjes. We hadden een afspraak met Raggie rond 10 uur om zo samen naar het centrum te gaan. Ergens langs de baan liet Raggie een bus stoppen en daar gingen we... We hadden een lijstje opgesteld met de zaken die we zeker moesten gedaan hebben. Zo hebben we een nieuwe sim kaart geïnstalleerd en een fiets gehuurd om ons zo beter te kunnen verplaatsen. Ik ben dus niet meer bereikbaar op mijn Belgisch nummer. We werden al meteen gedoopt door in het meest warme moment van de dag naar ons huisje terug te fietsen. Links rijden wordt wel nog wat wennen ;). Om af te koelen nemen we af en toe een koude douche. We hebben geen andere keuze want warm water hebben we hier niet. Vrijdag neemt Raggie ons mee naar onze stageschool. Vanaf maandag begint definitief de stage. Wat wordt het spannend! Bij deze het eerste verslag van het avontuur ;). Tot de volgende!

Warme groetjes!