vertrek

Ik vertrek op dinsdag 18 februari richting Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. Gedurende de drie maanden zal je me kunnen volgen op de blog! Voeg je e-mail adres toe in onderstaande balk en blijf op die manier ook op de hoogte.

Groeten Jonas

.

.

zaterdag 29 maart 2014

When one teaches, two learn

Beste bloglezer,

Ik heb nu al een hele periode kunnen proeven van het lager onderwijs en wou graag eens de vergelijking aangaan met het secundair onderwijs hier in de stad. Raggie nam me maandag mee naar de Graaf Von Zinzendorf MULO- school. We werden hartelijk ontvangen door het schoolhoofd en hadden een interessante babbel over  de onderwijsverschillen tussen Suriname en BelgiĆ«. Daarna liet ze me kennismaken met enkele leerkrachten in de lerarenkamer. Ik schudde ook de hand met een tekenleerkracht waarvan ik enkele lessen mocht observeren. Het verschil met de lagere school is enorm. Er was weinig structuur of discipline aanwezig. Leerlingen lagen te slapen, anderen hadden geen materiaal bij of liepen een beetje rond om anderen te irriteren. Jongeren die echt zich wilden inspannen konden zich niet ten volle ontplooien en dat vond ik jammer. Dit had ik niet echt verwacht. Ik heb natuurlijk maar enkele lessen gezien en kan dus niet oordelen over de andere klassen of vakken. De tekenleerkracht  had de leerlingen niet echt in de hand en de lessen ontspoorden soms volledig. Ik stopte mijn observatieschrift weg en begon haar les met hulp te ondersteunen. Ik probeerde de leerlingen te motiveren en te stimuleren om de perspectieftekening zo goed mogelijk af te werken. Niet met al te veel succes, maar kleine beetjes helpen. Volgende week ga ik nog eens terug om een paar andere lessen te bekijken. Ik zou er ook graag eens lesgeven. Nu maandag zal ik dan ook vragen om een lesdag te prikken. Ik vind het wel heel boeiend om eens geconfronteerd te worden met een heel andere manier van lessen. Zo word ik even wakker geschud en me er van bewust gemaakt dat het niet overal even mooi kan zijn.

Diezelfde dag nam ik de bus naar Domburg. We waren uitgenodigd bij meneer De Vries. Een sympathieke Surinaamse man die samen met zijn vrouw in Suriname woont. De 74- jarige levensgenieter verblijft in een zelfontworpen huisje, verdoken tussen de lange bamboegrassen. Met onze zwembroeken aan trokken we ’s middags na school naar zijn perceel. Hij was bezig met het knippen van prachtige Braziliaanse lelies die hij leverde aan verschillende bedrijven. Meneer de Vries kun je altijd terugvinden in zijn tropisch tuintje. Hij gaf ons dan ook met veel plezier een rondleiding. Hij toonde verschillende soorten bloemen, liet ons proeven van kruidenbladeren, hielp ons met het maken van een kalabaspotje (soort peervrucht), sneed schors af van een kaneelboom en toonde hoe indianen gebruik maakten van natuurlijke pigmenten. Na de verrijkende rondleiding stond zijn zwembad helemaal in gereedheid. Wat deed het deugd om even een plonsje te nemen na een mentaal kokende ochtend… Niet veel later zagen we ons schoolhoofd en enkele andere collega’s op de kiezelsteentjes arriveren.  Mevrouw Dongen en haar man hadden gezorgd voor overheerlijke Bami met kip. Het was een gezellig avondje als je het mij vraagt. Na een ferme geeuw, trokken we terug naar een huisje niet ver daar vandaan.We werkten nog wat voor school en kropen onder de lakens. Gelukkig had ik al mijn lesvoorbereidingen getroffen in het weekend. 


Dinsdag gaf ik in de vierde klas aardrijkskunde. Ik gaf les over de windvorming. Ik link daar dan ook graag een les plastische opvoeding aan dit onderwerp door ze volgende week allerlei spullen mee te laten nemen om een eigen vlieger te maken. Zo werk ik toch projectmatig en vakoverschrijdend. Het is moeilijk om zoals bij ons in projecten te werken omdat ze in de lagere school altijd denken in afzonderlijke lessen. Toch probeer ik altijd mijn best te doen om mijn lessen aan elkaar te linken. Ik vind het dan ook totaal niet erg dat ik nu in het lager onderwijs moet lesgeven. Het is iets volledig anders dan het secundair, maar het vormt wel de basis voor leerlingen die naar het middelbaar gaan. Op die manier kan ik ook zien waar de knelpunten zitten tussen de overgang lager - secundair. In het begin was het wel echt niet gemakkelijk omdat ik totaal niet wist wat de leerlingen al gezien hadden en wat ze op welke leeftijd aanleren. Nu, een maand later, kan ik me er al een veel beter beeld over scheppen.
Tijdens de pauze arriveerde een vrachtwagen. Ze leverden de nieuwe bureaustoel die we hadden aangekocht voor mevrouw Dongen! Het was haar grootste droom om op een nieuwe bureaustoel te zitten. Na al wat ze voor ons had gedaan, gaven we het met plezier als cadeau. Woensdag en donderdag maakte ik met de leerlingen van klas vier muziekinstrumenten uit gerecycleerd materiaal en gaf een afwerkingsles over abstractie in de zesdes. Vrijdag gaf ik een taalles over de oorlog en een leesles bij juf Florence. Ik zit met ander woorden helemaal in de flow van het lesgeven! Ik word door de leerkrachten nu echt gezien als een volwaardige collega en de communicatie verloopt echt veel vlotter dan in het begin van mijn stageperiode. Ook de leerlingen kennen me nu al goed en weten op welke manier ik lesgeef. Een leerkracht geeft niet alleen inhouden en ervaringen mee, maar krijgt er ook heel veel terug. Het is echt interessant om heel veel van hun cultuur op te steken. Ze doen me echt nog iedere dag positief verbazen. Op naar een nieuw weekje school vol nieuwe belevenissen. Mijn schatkist aan ervaringen begint stilaan over te lopen… Ik timmer alvast een nieuwe! 






1 opmerking:

  1. Echt fantastisch dat jullie haar die bureaustoel hebben gegeven!!

    BeantwoordenVerwijderen