vertrek

Ik vertrek op dinsdag 18 februari richting Paramaribo, de hoofdstad van Suriname. Gedurende de drie maanden zal je me kunnen volgen op de blog! Voeg je e-mail adres toe in onderstaande balk en blijf op die manier ook op de hoogte.

Groeten Jonas

.

.

donderdag 24 april 2014

muhhenheheuhen

De paasvakantie vliegt voorbij… Reden te meer om er extra van te genieten! Alvorens mijn ouders terug op het vliegtuig stapten richting België, maakte we samen nog enkele leuke uitstapjes. We gingen samen wilde dolfijnen spotten in de Atlantische oceaan en vingen een gevaarlijk getande kaaiman. Ook deze keer waren de vreselijk bloeddorstige muggen van de partij. Daarnaast namen we ook een sprong terug in de tijd via “The Sugar Trial”. Suiker heeft een heel belangrijk onderdeel uitgemaakt van de Surinaamse geschiedenis. In de hoogtijdagen van de slavernij waren er honderden suikerrietplantages. Tijdens de periode van de contractarbeiders speelde de suikerfabriek van Mariënburg een belangrijke rol en tot op deze dag wordt de Surinaamse rum (Borgoe), met haar oorsprong uit deze tijd, nog steeds in Paramaribo geproduceerd. Op een ontspannen wijze liet Wouter, de gids, ons kennis maken met de charme van de Commewijne rivier en liet ons het zoetzure suikerverleden van dit district ontdekken. We kwamen langs kleine plaatsjes met namen als: Zoelen, Ellen, Voorburg, de Hulp en Alkmaar en konden genieten van het plattelandsgevoel en de leuke taferelen die we onderweg tegenkwamen. Lisa en Famke vertrokken vrijdagochtend richting het binnenland op zoek naar avontuur. Vier dagen lang genoten ze van de natuur die in en rond Voltzberg te bezichtigen is. Hun avontuur kun je lezen op http://lisaenfamkeinsuriname.blogspot.com. Ik bleef lekker thuis om op vrijdagavond samen met het schoolhoofd en haar man uit eten te gaan. Ze namen ons mee naar een rijkelijk aangekleed Chinees restaurantje. We wisselden niet alleen leuke gesprekken uit, maar ook het eten. We bestelden verschillende specialiteiten en konden op deze manier van alles een beetje proeven. 
Lilian (schoolhoofd) en Johan Dongen haar echtgenoot

De volgende dag nam ik niet alleen afscheid van mijn ouders, maar ook van Birgen. Een amusante Antwerpse kerel waar ik de afgelopen twee maanden zalige tijden mee heb beleefd! Een Dengue mug koos er jammer genoeg voor om hem sneller dan verwacht terug naar huis te sturen… Afgelopen dinsdag en woensdag organiseerde ik samen met Su- Ann en Johan een knutselworkshop. Voor de paasvakantie had ik de leerlingen van klas 4, 5 en 6 warm gemaakt om deel te nemen aan het project genaamd: ‘stichting kikker’. Het was een groot succes. Het was dan ook heel leuk om de kinderen te begeleiden en te ondersteunen. Ze leerden werken met een figuurzaag en een schroefbank, leerden aan de hand van een stappenplan hun houten bouwpakket vorm te geven,…  Ook dank aan Lisa en Famke om een dagje te komen meehelpen! Zowel de jongens als de meisjes hebben er ook enorm van genoten en hebben dan ook prachtige werkjes zoals vazen, bootjes en boekensteunen neergezet!

woensdag 16 april 2014

Even uitblazen...


Trouwe lezer,

Na de afgelopen drukke dagen kan me terug achter mijn bureautje nestelen om jullie te verwennen met een nieuw Surinaams avontuur vol ontdekkingen en nieuwe bevindingen.
Raggie bracht me vorige week naar een nieuwe MULO school iets buiten het centrum van Paramaribo. Hij wou me laten kennis maken met een oude vriend van hem die op dit moment het schoolhoofd is van de Sint- Pascalisschool. Een school die zich zo sterk ontwikkeld heeft dat het behoort tot één van de beste elitescholen van Paramaribo. De  directeur vertelde over het traject dat hij heeft afgelegd om zo’n niveau te bereiken en toen werd het wel duidelijk waarom zijn school zo’n naam kreeg. “Een visie, een doel en doorzettingsvermogen dat in principe iedere directeur voor ogen zou moeten hebben”, voegde hij op het einde toe. Het was een verrijkend gevoel om ook hier enkele lessen te mogen observeren, waarvoor dank!
Dinsdag mocht ik terug naar de Graaf Von Zinzendorfschool om mijn twee lessen plastische opvoeding te serveren. Ik had gekozen voor een les waarneming naar een stilleven omdat ik wou zien wat de leerlingen in hun mars hadden. De fantasie opdrachten die ze iedere keer week opnieuw voorgeschoteld kregen van hun leerkracht waren ze wellicht zo beu als koude pap. Het gedrag van de leerlingen was niet anders dan anders. Ze hadden hun materiaal niet bij, kwamen te laat, liepen rond, zaten met twee op één stoel, … Dit zorgde voor heel wat innerlijke frustraties en zorgde ervoor dat mijn lessen vrij traag op gang liepen. Ik probeerde de rust in mezelf te laten en probeerde stapsgewijs de les op te bouwen. Eens alle leerlingen geïnstalleerd waren kon de les eindelijk van start gaan. Tijdens de les zelf waren de leerlingen heel naarstig aan het werk en verliep alles vlekkeloos. Ik heb wel vaak de les moeten onderbreken omdat ik merkte dat er frequent dezelfde fouten gemaakt werden.
Eens terug op mijn school in Domburg gaf ik natuuronderwijs in klas vijf, een les plastische (gelinkt aan de aardrijkskundelessen) en een wiskundeles in klas drie. Donderdag gingen mijn ouders mee naar het schooltje om te kijken waar ik al die tijd mijn stage deed. In de namiddag werden we verwacht bij R.H. De Vries die ons na school uitgenodigd had om te komen zwemmen en heerlijk Afrikaans te eten.
Het afgelopen weekend gingen met z'n allen naar Galibi. Een natuurreservaat gelegen aan de monding van de Marowijne rivier, vlak naast Frans Guyana. Na een lange, vochtige tocht over de rivier strandden we uiteindelijk aan op het desolate gebied. Galibi staat bekend om zijn jaarlijkse bezoeker; de zeeschildpad. We zagen hoe deze reptiel zijn nest groef in het zand en zijn vele eitjes achterliet in een kuiltje. Daarnaast kregen we ook bezoek van de meest gevreesde en gevaarlijke spin: de Tarantula (zie foto).
De voorbije dagen waren dus goed gevuld. Gisteren mocht ik op de laatste dag van het tweede kwartaal een oudercontact bijwonen en werden ook de rapporten uitgedeeld. De leerlingen kunnen vanaf nu, net zoals ik, genieten van een welverdiende paasvakantie. De agenda voor de komende weken zit al goed gevuld. Er staat een teambuildingsactiviteit met de collega’s van de school op het programma, enkele uitstapjes, voorbereidingen voor het project: ‘gezonde voeding’ dat na de vakantie wordt uitgevoerd en misschien vind ik zelf een beetje tijd om eens uit te slapen!



Vele groetjes


zondag 6 april 2014

Tijd vliegt snel, gebruik hem wel!


Wat een vreemd gevoel om te beseffen dat ik al over de helft van mijn avontuur zit! Het leven gaat hier zijn “normale” gang en hoe meer ik denk aan het leventje in België, hoe moeilijker ik het me kan voorstellen hoe het daar allemaal verloopt. Soms zie ik foto’s passeren van mooi lenteweer en hoor ik dat Obama in ons landje is gepasseerd…

Deze week mocht ik opnieuw observeren in de Graaf Von Zinzendorfschool. De vorige keer was het echt verschieten om te zien op welke manier daar les gegeven werd. Vol spanning ging ik maandag terug om te zien of het wel degelijk geen droom was. Mijn mentor wist dat ik twee uren plastische opvoeding kwam observeren. Ik nam plaats achteraan en eerlijk gezegd heb ik opnieuw niets opgestoken. Het enige wat de leerlingen hadden gedaan, was het indienen van hun tekenschriften. De rest van de les mochten ze gewoon babbelen. Ik was teleurgesteld en stak zonder een woord te noteren in mijn schrift alles terug weg in mijn rugzak. Ik sprak met de leerkracht af om volgende week dinsdag twee lessen plastische opvoeding te geven en trok terug huiswaarts. Ik ben echt blij dat ik niet mijn hele stageperiode daar ben terechtgekomen en dat ik in een school zit waar ik me echt goed voel! Op dinsdag ging ik met een gelukkig gevoel terug naar mijn bekende en vertrouwde schooltje in Domburg. Ik gaf een aardrijkskundeles over het ontstaan van de regen in de vierde klas. Het is niet gemakkelijk om visueel te werken omdat we geen beamer, computer of projector hebben om afbeeldingen of filmpjes te tonen. Er zit maar één iets op en dat is alles met de hand tekenen. Niet dat ik het erg vind, integendeel! Het geeft echt een meerwaarde om te voelen hoe het is zonder al die hoogtechnologische snufjes. Met diezelfde leerlingen werkte ik tijdens de les plastische opvoeding de opdracht af waar we vorige week aan bezig waren. De muziekinstrumenten uit gerecycleerd materiaal zijn nu echt mooi gevormd en versierd. Klaar om gebruikt te worden voor een mini- optredentje! Op donderdag hadden we een dagje vrij en ging ik met Su- Ann, Famke, Lisa en haar ouders naar de vlindertuin. We zagen uiteraard prachtig gekleurde vlinders die we zelf konden aaien, maar ook schildpadden, tapijtslangen en mooie opgezette tropische insectjes. 


 De laatste dag van de schoolweek gaf ik een schrijfles. Het oefenen op schoonschrift was wel niet evident. Ik oefende hard om de letters terug goed onder de knie te krijgen want in een opleiding secundair onderwijs wordt het niet meer aangeleerd natuurlijk… Zaterdag ging ik om 15 uur naar de luchthaven om mijn ouders op te pikken. Ze hadden twee uur vertraging, maar heb ze uiteindelijk toch met open armen kunnen ontvangen. Ze komen mij twee weken bezoeken en wil ze in die tijd laten proeven van al wat Suriname te bieden heeft!


Vele groetjes en tot binnenkort!